حیران و پران.هرآنچه که فکر می کنی دود می شود و به هوا می رود!
این ویژگی دوران جدید است که ما آدمیان با فاصله از عصر سنت گرفتارش شده ایم.
از "ماکیاول" که سالها پیش، بخت و شانس در زندگی انسان را بسیار مهم تر از محاسبات عقلانی دید تا به امروز که قهرمانان رمانهای "کارل دورنمات" نویسنده مشهور رمانهای پلیسی و جنایی با شانس و اتفاق مسیر زندگی هایشان عوض می شود، سالها می گذرد و هر آنچه را که فکر می کنیم می بینیم و نمی بینیم،می اندیشیم و نمی اندیشیم ،هستیم و نیستیم و می دانیم و در حقیقت نمی دانیم.چه کنیم از این روزگار حیرانی و پرانی!
این راز زندگی به اصطلاح مدرن است که همیشه می تونی همه چیز را بر زمین بزنی و از نو بسازی. کسانی که فکر می کنن تغییر و تحولات و دگرگونی ها ی آنی همیشه خوب نیست و باید سنتهای کهن را پاسداشت اول با دنیای مدرن کنار بیان که لازمه زندگی در آن تغییرات آنی و غیر قابل پیش بینی است.همه ما زنجیر وار به هم مرتبطیم و بر هم تاثیر گذار. یک حادثه،یک اختراع،یک بحران،یک تصمیم و یک دیوانگی در هر کجای عالم که باشه همه می تونه بر دنیا اثر گذار باشه.با این حال چگونه می تونیم از سیطره دنیای جدید به دور باشیم.این طبیعت زندگی ماست که نمی تونیم از آن فرار کنیم.
ایرانیان نیز از این دنیای جدید بی نصیب نماندند و هویتی چند گانه یافتند و با سه گونه عناصر نمادین در زندگانی خود در نبرد و تعامل و حیاتند،سه دنیایی که ایرانیت،اسلامیت وتجدد میراث تاریخ چند هزارساله اش بود.حالا می فهمیم که مارکس سالها پیش گفت که ما به دنبال تغییر جهان آمده ایم،و هر آنچه که تاکنون فیلسوفان کرده اند از اساس بیهوده بود. او نیزمی خواست تاریخ را بر اساس سلیقه خود بسازد،پس چه کنیم با این سلیقه ها و این حیرانی و پرانی انسان جدید!
